Nasıl oldu
neden oldu
ne zaman oldu
anlıyamadan ben bende buldum kendimi.
Dediydim bir vakit,
“Bir zaman gelir hala aynı ateşin etrafında hayal kuruyorsan
elini tuttuğundan başka hiçbir an mutlu değilsindir.”
Çal kapımı, ben deli çizimlerimle yolu bulma denemelerini
yaparken izle.. yanımda ol ki gör aslında hep aynı yolda aynı renklerde
çizgilerin döndüğünü bil. Kanma uykucularımın sayısına, oturdukları yere ,boylarına,
saçlarına, aslında şunu bilmelisin ki, hepsinde sen varsın..
Ve şunu da gör ki, ben ancak seninle kendimim. Ayağımdaki
patiğim, akan burnumu silmelerim, açken mırlamalarım.. bunları bir sen
bilirsin, bir sana bırakırım esas çocuk kalbimi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder