Uzunca zaman sonrası aldım elime sözcüklerin dizileceği esas
zemini, ve başladım olduklarını düşündüğüm doğru yerlerine itina ile
yerleştirmeye..Sevgi dar zamanda akla geldiğinde o en dar olduğunu düşündüğümüz
odadan çıkaran sımsıkı sıcaklığın kendisidir.Yaşamın kendisinde en çok yerleşik
ve kaygısız olan sevgi,onu taşıyan kaygı dolu ve endişeli olan bizlerin
itinalarından dolayı rahattır,yaslanmış
özentili ellerde gezerek yaşamını sürdürür.Düşme kaygısı yoktur.Olası
bir tehlike anında el değiştirir ve taşıyan özentisiz olan eller yerini daha
özentiliyi alarak devam eder. Kendisi saygınlığından ödün verir ne, ne de haklı
şımarıklığından..Çünkü taşıyan el hakkı ile yol aldığı sürece onlara
veremeyeceği gülümseme,gamze salya,parlaklık,kahkaha yoktur. Değerininde
farkındadır, öneminin de..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder